Φυσαλίδες πλάσματος

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικόChaos, Solitons & Fractals, οι φυσαλίδες πλάσματος που δημιούργησε ο Ρουμάνος φυσικός Μιρκέα Σαντουλοβίτσιου του Πανεπιστημίου του Κούζα, καλύπτουν τις περισσότερες από τις προϋποθέσεις για τα ζωντανά κύτταρα: αυξάνονται, πολλαπλασιάζονται και επικοινωνούν.

Σύμφωνα με τον καθηγητή οι φυσαλίδες πλάσματος πιθανόν να αποτελούσαν το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ

του κόσμου της άψυχης ύλης και της εμφάνισης της ζωής στη Γη.

Όπως αναφέρει η ηλεκτρονική σελίδα του New Scientist, ο Σαντουλοβίτσιου χρησιμοποίησε ένα ζεύγος ηλεκτροδίων για να δημιουργήσει ηλεκτρικές εκκενώσεις σε έναν θάλαμο με πλάσμα του αερίου αργό. Το πλάσμα αποτελείται από ιονισμένα άτομα, στα οποία τα ηλεκτρόνια έχουν διαχωριστεί από τον πυρήνα.

Ο ερευνητής παρατήρησε ότι στο θετικό ηλεκτρόδιο αυξήθηκε η συγκέντρωση ηλεκτρονίων και ιονισμένων ατόμων, τα οποία οργανώθηκαν αυθόρμητα σε σφαιρικούς σχηματισμούς με δύο στρώματα: ένα εξωτερικό, από ηλεκτρόνια, και ένα εσωτερικό, από φορτισμένους πυρήνες.

Μέσα στις φυσαλίδες υπήρχε ένας «πυρήνας» ατόμων αργού. Οι φυσαλίδες δημιουργούνταν σε κλάσματα του δευτερολέπτου, και το μέγεθος και η διάρκεια ζωής τους ήταν ανάλογα της ενέργειας που εκτονώθηκε στην εκτόνωση.

Ο Σαντουλοβίτσιου δημιούργησε φυσαλίδες διαμέτρου από μερικά μικρόμετρα έως μερικά εκατοστά, οι οποίες μάλιστα μπορούσαν να μεγαλώσουν, ιονίζοντας περισσότερα άτομα αργού, και να διαιρούνται.

Μπορούσαν επίσης να «επικοινωνούν», εκπέμποντας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που έκανε τα άτομα στο εσωτερικό άλλων φυσαλίδων να ταλαντώνονται με συγκεκριμένη συχνότητα.

Αν και οι φυσαλίδες δεν είναι η μόνη τεχνητή δομή που ικανοποιεί τις τρεις από τις τέσσερες συνθήκες για τη ζωή (διαμερισματοποίηση, πολλαπλασιασμός, επικοινωνία, χρήση γενετικού υλικού), είναι η μόνη που αποτελείται εξ ολοκλήρου από αέρια.