ΥΠΝΩΤΙΣΜΟΣ

Υπνωτισμος

Η ικανότητα του μέντιουμ να λειτουργεί ως ένα «μέσο επαφής» και
επικοινωνίας με τον αόρατο κόσμο, ή η ιδιότητα του υπνωτιστή να
προκαλεί στον υπνωτισμένο υπερφυσικές καταστάσεις, έχει εξηγηθεί
από διάσημους καθηγητές και ερευνητές όπως ο Ζαν Μαρτέν , ο Σαρκό,
ο Κάρπεντερ και αργότερα ο Τόμσον Ρέι Χάντσον.

Στη δεκαετία του 1980, κατά ένα μεγάλο ποσοστό ως αποτέλεσμα
των ερευνών του διάσημου καθηγητή Σαρκό, το θέμα της ύπνωσης
συγκέντρωσε μεγάλο ενδιαφέρον.



Τα πειράματά του έβαλαν τη σφραγίδα τους στη μετέπειτα πορεία
της παραψυχολογίας, ενώ έδωσαν το έναυσμα σε άλλους ερευνητές
να καταπιαστουν με την ερμηνεια αυτων των φαινομενων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πειράματα του Σαρκό συμμετείχε και
ο Φρόυντ. Ο Σαρκό έκανε μία γυναίκα να ουρλιάζει από τρόμο, πετώντας
στα πόδια της ένα γάντι και λέγοντάς της ότι είναι φίδι. 'Εκανε ένα
υπνωτισμένο άτομο να μπορεί να διαβάσει με κλειστά μάτια την εφημερίδα! που
κρατούσε κάποιος άλλος στην άλλη άκρη του δωματίου.

Αλλα υπνωτισμένα άτομα «ταξίδευαν» σε ένα μακρινό μέρος και
«επιστρέφοντας», περιέγραφαν με λεπτομέρειες τι συνέβαινε εκεί.~!

Τόσο ο υπνωτισμός όσο και ο μαγνητισμός απευθύνονται άμεσα στο
πνεύμα του ατόμου που πάνω του γίνεται ο πειραματισμός, εντυπωσιάζοντάς
το με ρητές και απολυταρχικές διαταγές, εκφραστικές
διαβεβαιώσεις, βλέμματα κι ανάλογες χειρονομίες. Ο υπνωτιστής
υποβάλλει στο υπνωτιζόμενο άτομο οποιαδήποτε ιδέα. Iδέα που θα
προσπαθήσει να υλοποιήσει το άτομο στον απαιτούμενο χρόνο. Το
άτομο μπορεί να πειστεί να αναπαραστήσει μια οποιαδήποτε κατάσταση.
Και το κάνει.
Παραστατικά αναφέρουν ότι με τον υπνωτισμό μπορεί να επιτευχθεί
πλήρης αναισθησία. Ο γιατρός Μπρεντ, αλλά και οι άλλοι γιατροί από
την πρώτη εποχή του υπνωτισμού, τον χρησιμοποίησαν για κάθε είδους
χειρουργικές επεμβάσεις.
Για αφαιρέσεις καρκινικών όγκων , λαπαροτόμίες, ακρωτηριασμούς και
τοκετούς.
Ο υπνωτισμός, λέει ο Πολ Ζαγκό, μαθητής του Σαρκό, είναι από
μόνος του ακίνδυνος, αλλά σε «άπειρα» χέρια μπορεί να καταστεί
επικίνδυνος. Αναφέρει μάλιστα το εξής περιστατικό:
«Στα 1915, το επόμενο πρωί από ένα βράδυ επίδειξης υπνωτισμού,
ήρθαν να με βρουν για να ξυπνήσω έναν νεαρό, τον Ραίμόν Γκαγιέν,
που έμενε στην οδό Βιάρμ του Παρισιού και που μια γνωστή του
τον είχε οδηγήσει σε κατάσταση βαθιάς ύπνωσης χωρίς να το καταλάβει,
στην προσπάθειά της να εφαρμόσει πάνω του ένα από τα πειράματα που
είχε δει να εκτελεί εκείνο το βράδυ σε ένα από τα άτομα
της συντροφιάς της. Το είχε πετύχει... πολύ περισσότερο από όσο
το επιθυμούσε: το άτομο που διάλεξε τυχαία για να πειραματιστεί
ήταν εξαιρετικά ευαίσθητο και βρέθηκε σε λίγο βαθιά υπνωτισμένο,
έτσι που ότι και να έκανε η περιστασιακή πειραματίστρια για να
το βγάλει από αυτή την κατάσταση, παρέμενε δίχως αποτέλεσμα.

Ο νεαρός έμεινε από το βράδυ ως την άλλη μέρα το πρωί σ' αυτή
την κατάσταση. Μου χρειάστηκε μισή ώρα για να τον απαλλάξω.

Τα εξαιρετικά ευαίσθητα άτομα στην επιρροή του υπνωτισμού νιώθουν
γενικά δύσκολα όταν βρίσκονται σ' έντονο φωτισμό ή κοντά
σε τζάκι όπου καίει δυνατή φωτιά ή στο φως του φεγγαριού ή στο
βουητό ενός καταρράκτη ή όταν ορίσκονται σε πολυάριθμη συγκέντρωση» .

Κατά τον Πολ Ζαγκό, για να μελετήσει κανείς αυτά τα ψυχικά φαινόμενα,
θα πρέπει να ασκηθεί, να περάσει από το λεγόμενο στάδιο
της ψυχογυμναστικής. Δηλαδή θα πρέπει:
-Να θέσει την αισθαντικότητα,"την ικανότητα εντυπωσιασμού, τη
φαντασία, τις παρορμήσεις και τα ένστικτα κάτω από τον έλεγχο
της συνειδητής σκέψης.
-Ν' ασκήσει την προσοχή, την ικανότητα να διακρίνει τη μνήμη
και τη βουλητική ενέργεια.
-Να καλλιεργήσει τον εγκεφαλικό του δυναμισμό, με τρόπο ώστε
σε ποιότητα και ποσότητα να αναπτύξει τα προτερήματα και τις
ιδιότητές του.
Πoλλές φορές ο υπνωτιστής ταυτίζεται βαθιά με τον υπνωτισμένο
και κάνει ένα είδος «υποκατάστασης» της προσωπικότητάς του με
την άλλη προσωπικότητα.
Ο Πολ Ζαγκό, στο βιβλίο του «Μέθοδος τηλεψυχικής και μεταβίβασης της
σκέψης» αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:
«Μπορούμε να φανταστούμε πως είμαστε το άτομο, να βρεθούμε
στην ίδια ψυχική κατάσταση μαζί του, κι ύστερα να νιώσουμε τις
εντυπώσεις, τα συναισθήματα που θα θέλαμε να νιώσει εκείνο, να
λάβουμε υπόψη μας τις εμπνεύσεις, τις ιδέες που θα μπορέσουν να
οδηγήσουν εκεί που επιθυμούμε».

Αυτοί που εφαρμόζουν υπνωτισμό, δηλαδή αυτοί που έχουν αποκτήσει
αρκετή εμπειρία που χρειάζεται για να χρησιμοποιήσουν αυτή την
πνευματιστική μέθοδο, ακολουθούν την εξής διαδικασία, όπως αναφέρει
ο Ζαγκό :
«Αναπολούν την εξωτερική εικόνα του ατόμου που υπνωτίζουν και
πραγματοποιούν πάνω σ' αυτή την εικόνα τούς χειρισμούς που απαιτούνται
για να προχωρήσει η ύπνωση. Στη συνέχεια υποβάλλουν στο άτομο που έχει
υπνωτιστεί κατ' αυτό τον τρόπο ένα όνειρο μέσα στο οποίο γίνεται αισθητή μια
τροποποίηση των ηθικών του διαθέσεων. Ο υπνοτιστής αναπαριστά μέσα του τον
υπνωτιζόμενο να σκέπτεται, να μιλά, να ενεργεί κάτω από την επιρροή των
σκέψεων που του απευθύνει.
Ο υπνωτιστής ακολουθεί κάποια διαδικασία και κανόνες, προκειμένου
να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ωστόσο, υπάρχουν φορές που, για διάφορους λόγους, δεν τα καταφέρνει.
Οι μελετητές του υπνωτισμού, διευκρινίζουν ότι δεν είναι όλα τα
άτομα επιδεκτικά υπνωτισμού.
Ο όρος «υπνωτισμός» επινοήθηκε από τον γιατρό Τζέιμς Μπρεντ
για να χαρακτηρίσει την κατάσταση τεχνητού ύπνου.
Οι υπνωτιστές επηρεάζουν τις αισθήσεις των ατόμων που θέλουν να
υπνωτίσουν με τους εξής τρόπους:
-Την όραση, με προοολή έντονου φωτισμού στα μάτια ενός ατόμου
που ορίσκεται κοντά στο σκοτάδι, προσήλωση σ' ένα πολύ φωτεινό
αντικείμενο που τοποθετείται πάνω από τα μάτια, παρατήρηση μέσα
σ' έναν κυκλικό καθρέπτη ενός μη φωτισμένου αντικειμένου, ενός
υφάσματος με ρίγες και ασπρόμαυρα χρώματα.
-Την αφή με ξαφνικούς τρόπους: έντονο σφίξιμο στους καρπούς
των χεριών , στην κορυφή του κεφαλιού και στο ηλιακό πλέγμα, απαλές
και ρυθμικές εντριβές με τους αντίχειρες στους κροτάφους, στο
μέτωπο, στις ρίζες των νυχιών , ανάλαφρες επιθέσεις των χεριών στις
δύο πλευρές του προσώπου, ελαφριά πίεση των βολβών των ματιών.
-Την ακοή, επανάληψη ενός οποιουδήποτε μονότονου θορύβου,
όπως το τικ τακ του ρολογιού κοντά στο αφτί.
Οι ερεθισμοί της γεύσης και της όσφρησης δεν χρησιμοποιούνται.
Βαριές μυρωδιές, όμως, όπως είναι γνωστό, π.χ. της αμμωνίας,
υπνωτίζουν καμιά φορά αμέσως, ενώ άλλα διαπεραστικά αρώματα
και έντονες γεύσεις μπορεί να είναι υπνωτιστικοί παράγοντες.

Μεγάλη απήχηση στον επιστημονικό Τύπο στις αρχές του αιώνα είχε
η επίδειξη του Πολ Ζαγκό μιας εφαρμογής υπνωτισμού:
«Σε μια από τις επιδείξεις μου, σχετικά με την ψυχική δύναμη, έδωσα
εντολή στην κ. Μασόν, να κρατήσει στο καλά κλεισμένο χέρι της
ένα αναμμένο κέρινο ομοίωμα. Η κ. Μασόν υπάκουσε στην εντολή
μου, πήρε το κερί, το' σφιξε στο χέρι της και το κράτησε ένα τέταρτο
της ώρας περίπου και μετά μου το ξανάδωσε.
Πήρα ένα σουγιά κι άρχισα να τρυπώ με τη μύτη του το κερί.
Αμέσως η κ. Μασόν ένιωσε ένα ζωηρό πόνο, σαν να είχα τρυπήσει με το σουγιά
την ίδια της τη σάρκα.
Κι ακριβώς στο χέρι όπου είχε κρατήσει το κερί ήταν που
ένιωσε τον πόνο. Την ώρα που τρυπούσα το κερί είχα απομακρυνθεί
από τη γυναίκα περίπου τρία μέτρα. Ξανάκανα πάλι αυτό το πείραμα,
όχι πια με κερί, αλλά μ' ένα κομμάτι βουλοκέρι, που η κ. Μασόν
κράτησε στο χέρι της για ένα τέταρτο της ώρας. Τότε πήρα το βουλοκέρι
και το πλησίασα στη φλόγα ενός κεριού που στο μεταξύ άναψα.
Αγγίζοντας τη φλόγα, η άκρη του βουλοκεριού έλιωσε και η κ. Μασόν
ένιωσε στο χέρι που το 'χε κρατήσει την αίσθηση ενός δυνατού
καψίματος.
Το δέρμα της είχε κοκκινίσει και την πονούσε».

Ο γιατρός Σικάρντ στα «Χρονικά ψυχιατρικής» παραθέτει μια ολόκληρη
σειρά πειραμάτων, όπου το κέρινο ομοίωμα αντικαθίσταται
με φωτογραφία του υπνωτισμένου ατόμου. Τα συμπεράσματα, όπως τα
περιγράφει στο βιβλίο του, κόβουν την ανάσα.!

«Κάθε φορά που ο κ. ντε Ροσά άγγιζε τη φωτογραφία, το υπνωτισμένο
άτομο ένιωθε την επαφή στο ίδιο ακριβώς σημείο με αυτό στη
φωτογραφία.! Ο κ. ντε Ροσά πήρε μια καρφίτσα και τρύπησε δύο
φορές τη φωτογραφία στο δεξί χέρι του ατόμου: το άτομο λιποθύμησε κι όταν
ξύπνησε, το χέρι του είχε δυο κόκκινα στίγματα.
Μπόρεσε μάλιστα να πετύχει μέσω της φωτογραφίας, σχέση ευαισθησίας σε
απόσταση 35 μέτρων. Δηλαδή το άτομο βρισκόταν μέχρι 35 μέτρα
μακριά και ένιωθε πάνω του τα τσιμπήματα στη φωτογραφία, χωρίς
να το ξέρει»..

Απο το βιβλίο του "Ανεξήγητα Υπερφυσικά Φαινόμενα"